zamanın kıyısında

Zaman, suskun bir nehir gibi akar;
Dün, suya düşen bir taş,
Bugün, yankısı kalan dalga…
Gelecekse, ufukta belirsiz bir ışık.

İnsan bazen bir ağacın gölgesi kadar sessiz,
Bazen bir yıldızın patlaması kadar yüksek seslidir.
Hayat dediğin, bu inişli çıkışlı yolculukta
Ne kadar kalbine sadık kalabildiğindir.

Kırıldığın yerden güçlenir misin,
Yoksa o yaradan sızan ışığa mı teslim olursun?
Bir gülüş, bir dokunuş, bazen bir kelime
Tüm karanlığını aydınlatmaya yeter.

Unutma, her düşüş bir kalkışa gebedir.
Ve her hüzün, içinde saklar bir umut tohumu.
Hayat; yavaş yürüyen ama çok şey öğreten
Sabırlı bir öğretmendir